Hoerenloper gezocht

Volgende week sta ik in een prostitutiestraat in Groningen. Samen met een aantal mannen zijn we daar voor gesprekken met prostituanten, ‘hoerenlopers’. In mijn omgeving maakt het verschillende reacties los. Er zijn mensen die verheugd zijn dat we ‘die mannen eens duidelijk maken dat zij vrouwen verkrachten’ (dat is overigens niet wat we gaan doen), maar ook mensen die het genuanceerder zien. Hoe staan wij er in?

De mannen die prostituees bezoeken, zijn geen ‘vieze mannetjes’ (veel gehoorde reactie), maar een doorsnee uit de bevolking, zo is ons verteld. Getrouwd en vrijgezel, religieus en seculier, rijk en arm. Zoals jij en ik. Net als iedereen, zijn ook zij tegen uitbuiting, slavernij en criminaliteit. Onze focus ligt in deze gesprekken niet op criminaliteit van de mensenhandelaar of uitbuiting van de prostituees, maar op de prostitueebezoeker. Vanuit andere steden horen we dat een deel van deze mannen erg verlegen zit op een gesprek over hoe het zo gekomen is. Net als sommige prostituees vastzitten achter het raam, voelen deze mannen zich gevangen in de soms wel meerweekse prostitueebezoeken. Hoe kunnen zij stoppen? Hoe kan je jezelf weer recht in de ogen kijken? Net zoals vrouwen niet ‘prostituee’ uit een beroepenkeuzetest krijgen, hebben veel mannen niet kunnen vermoeden dat zij een ‘hoerenloper’ worden.

Wij hebben een duidelijke opvatting over wat moreel goed is. Echter als mannen kennen we de verleidingen van binnenuit. Een ‘zuivere’ ethiek verkondigen is gemakkelijk, maar in de praktijk is het toch wat gecompliceerder. En wat is zuiver? De meningen verschillen. Hoe ga je bijvoorbeeld als lichamelijk of geestelijk gehandicapte man om met je seksuele behoeften als je geen vrouw kan vinden? En zo zijn er meer vragen mogelijk. We hebben de antwoorden niet. In alle redelijkheid zien wij onszelf niet als de aangewezenen die deze mannen een nieuwe levensstijl aanpraten, op het rechte spoor brengen enzovoorts. Wat is dan wel ons doel?

Bovenal willen we een ontmoeting met deze mannen. Wat drijft hen? Hebben zij hulp nodig (of niet)? Kunnen we iets voor hen betekenen? We hopen van man tot man een gesprek. We denken er rijker door te worden en misschien ook wel wijzer.

Onze missie luidt dan ook: “Vanuit verwantschap en gelijkwaardigheid in contact komen met mannelijke prostituanten, die zich ophouden in de prostitutieraamstraten in Groningen in de hoop hen te mogen helpen vanuit de bewogenheid die Jezus Christus heeft met mensen.” 

Als we volgende week de straat op geweest zijn, zullen we opnieuw moeten evalueren of onze intenties aansluiten bij de praktijk in de straat.