Allerlei mensen maken gebruik van het openbaar vervoer. Verschillende milieus en achtergronden mengen zich. Tenminste, als er enige vorm van interactie ontstaat.
Er zijn buschauffeurs die sluipen de wachtende bus in en rijden stilzwijgend hun ronde. De buschauffeur die mij reed, moest noodgedwongen mededelen dat de stopknoppen defect zijn. Hij riep dit om met de gepaste vrolijkheid, wat paste bij het tropische weer.
De chauffeur vertelde daarbij dat je even moest "zwaaien" of "roepen". Na een tijdje riep een oudere vrouw op leeftijd, zichtbaar niet op haar gemak met de noodzaak om een kreet door de bus te roepen: "STOP!".
De buschauffeur giechelde wat en liet het ongemak blijken door te reageren met "jaha!". "Ik moest mijn muil toch open trekken!", verdedigde de vrouw zich nog, maar ze had al in de gaten dat het prima geaccepteerd werd. Haar medereizigers in de bus giechelde met de chauffeur mee.
Zo ontstond er ongebruikelijke maar heerlijke interactie en stuk saamhorigheid. De chauffeur wordt ook enorm veel bedankt en de reizigers worden bovenmatig vaak een prettige avond toegewenst. Daarom mijn voorstel: sloop de stopknoppen van de bus!
