Onwennig sta ik in de raamprostitutiestraat. Achter diverse rood verlichte ramen poseren vrouwen in bikini, sommigen de tijd dodend door een film te kijken. In de straat zelf lopen alleen mannen. Het zijn mannen die je ook in de iets verderop gelokaliseerde Albert Heijn tegen zou kunnen komen. Studenten en ouderen, nette en minder nette ogende mannen van middelbare leeftijd, allochtonen en autochtonen, religieuzen en a-religieuzen. De meeste mannen lopen in hun eentje langs de ramen. Aan de rechterkant heen en terug langs de linkerkant van de straat. Soms in groepjes of alleen op de fiets. Regelmatig rijdt er een man in auto voorbij. Tussen al deze mannen is er geen contact. Iedere man is devoot met zichzelf en met zijn doel bezig.
Samen met zeven anderen zijn we hier deze vrijdagavond voor het eerst. We moeten een gevoelsmatige drempel over. Onze missie is om met mannen in deze subcultuur van de Groningse maatschappij te praten. En laat dat nu juist datgene zijn wat de mannen niet uit zichzelf doen. Er wordt nauwelijks gesproken in de straat.
Als ik een man aanspreek, blijkt dat niet iedereen wil praten. Toch hebben we diverse mannen gesproken. Mannen met maskers op, maar ook mannen die graag eens een babbeltje maken. Ieder gesprek verloopt dan ook anders. De één vertelt dat hij juist door deze straat fietst omdat er in deze straat tenminste wat gebeurt. De ander bezocht een prostituee om, zoals hijzelf zei, hand- en spandiensten te verlenen. Weer een ander laat duidelijk merken zich te schamen voor zijn gedrag en eigenlijk te willen stoppen; het is een kwetsbaar moment. Een vierde man zegt geen prostituee te bezoeken, maar alleen te kijken. Een vijfde man komt uit het buitenland en vindt prostitueebezoek heel normaal en schaamt zich niet. Ieder heeft z'n eigen verhaal en motieven.
Wat opvalt bij veel mannen is de schaamte en bij een deel van hen de ontkenning. Langzaamaan neemt de onwennigheid om in deze straat prostituanten aan te spreken ietsje af. Als team weten we dat het goed is om structureel contact te zoeken met deze mannen. De kop is er af. We gaan ervoor!
4 comments:
respect
Gaaf dat jullie dit doen :)
De bedoeling zal vast goed zijn, daar twijfel ik niet aan. Maar ik vind dat jullie zowel hoeren als hoerenlopers over een kam scheren. Wat willen jullie bereiken? Dat er niemand meer naar de hoeren gaat? En dan? Natuurlijk zijn er vrouwen die liever niet achter het raam willen zitten. Vrouwen die niet geheel vrijwillig daar zitten. Maar vergeet niet dat er in deze tijd ook veel vrouwen daar zitten omdat ze dat zelf willen. Zonder pooier, maar gewoon als eigen baas. Ik denk niet dat het jullie taak is om daar een oordeel over te hebben. En ik betwijfel of jullie gesprekken enige zoden aan de dijk zullen zetten. De vraag of je seks buiten de deur moet zoeken daar kan je van alles van vinden, maar wat is het alternatief? Dat vrouwen in het donker van hun fiets worden gesleurd voor een pleziertje? Dan lijkt het mij beter dat de mannen er geld voor betalen en dat de vrouwen er de huur van kunnen betalen.
Dag Anonymous, we hebben van tevoren geen vooropgezette doelstelling als in dat we met een zwart-wit oordeel in de prostitutieraamstraat staan. We gaan open het gesprek aan en willen een authentieke ontmoeting. Wij hebben er alle vertrouwen in.
De situatie die je tenslotte schetst is een heel specifieke. Het lijkt mij in welke situatie dan ook niet goed dat een man een vrouw verkracht. Daar heb ik geen begrip voor. Het maatschappelijke debat over prostitutie heeft juist behoefte aan meer nuance en verdieping. Er zijn meer motieven om een prostituee te bezoeken dan om een verkrachting te voorkomen. Bovendien mag je van een man best wat meer discipline verwachten.
Post a Comment