Vanavond liep er een gebruinde man langs me heen. Hij had een gezicht met diepe groeven. Hij lachte, waardoor zijn niet-gave gebit zichtbaar werd. De man draaide zich half en liep langs me heen. Hij had een gebroken blik. Zijn droevige ogen vertelden me een verhaal.
Het verhaal kwam mij niet uit. Van binnen sloot ik me af voor deze buitenlands uitziende, ongewassen man. Mijn gevoelswereld was er van overtuigd dat hij niet in 'mijn' wereld thuishoort. Ik schrok van mezelf.
De man verstoort mijn gemaakte gevoel van welzijn. De man lijkt een bedreiging voor me, maar in werkelijkheid is mijn innerlijke neiging tot uitsluiting een bedreiging voor het Evangelie.
No comments:
Post a Comment